نفی رژیم پهلوی در ایران، پدیدهای است عظیم و اجتماعی، اما نه به این معنا که سردرگم و عاطفی باشد، یا به خود چندان آگاهی نداشته باشد، به عکس شیوه انتشارش بسیار کارآمد است، از اعتصابها به تظاهرات، از بازارها به دانشگاهها، از تراکتها به پیشگوییها ـ و واسطه انتشارش هم بازاریان و روحانیان و کارگران و استادان و دانشجویاناند. در نظام سیاسی، این جنبش نه نظیری دارد و نه جلوه و تظاهری. [میشل فوکو؛ فیلسوف، تاریخدان و متفکر معاصر فرانسوی]